De Sudanese emeritus bisschop Paride Taban, die de donkerste perioden van de geschiedenis van zijn land heeft meegemaakt, is ervan overtuigd dat het niet opnieuw tot een burgeroorlog zal komen.
Dat heeft de oude bisschop gezegd in een interview met de katholieke hulporganisatie Kerk in Nood.
Daarin keert hij zich tegen sombere voorspellingen dat de toegenomen instabiliteit na de omstreden verkiezingen onvermijdelijk tot nieuw geweld zullen leiden.
Held
Bisschop Taban, in veler ogen een held, was twintig jaar lang bisschop van Torit in de periode dat Sudan in een bloedige burgeroorlog was verwikkeld. Hij is ervan overtuigd dat de mensen vastbesloten zijn hun stem uit te brengen bij het komende referendum dat waarschijnlijk in januari 2011 zal worden gehouden. Die zou ertoe kunnen leiden dat Zuid-Sudan een nieuwe onafhankelijke Afrikaanse staat wordt.
Mgr. Taban voelt zich in zijn hoop op vrede gesterkt door recente uitlatingen van Salva Kiir, president van de semi-autonome regio Zuid-Sudan. Die lijken terugkeer naar het geweld uit te sluiten.
"Het was vreemd de president van Zuid-Sudan te horen zeggen dat we nooit een oorlog mogen beginnen." "De mensen van Zuid-Sudan lijken meer volwassen dan veel mensen denken."
Tegenstelling
Verwijzend naar de overgangsperiode die is voorzien in de vredesovereenkomst van januari 2005 zegt hij: "Zelfs in deze korte periode, kenden de mensen veel uitdagingen, maar er heeft nooit op grote schaal oorlog gewoed."
Zijn opvattingen verschillen sterk met van die van andere bisschoppen in het zuiden, zoals de bisschop van Tombura-Yambio, mgr. Eduardo Hiiboro Kussala.In een interview met Kerk in Nood, die onder meer vervolgde christenen steunt, waarschuwde deze bisschop dat "de mogelijkheid dat de hele natie in de afgrond stort een waarschijnlijke scenario is."
Bisschop Hiiboro meldt geweldsuitbarstingen in zijn bisdom temidden van grote onzekerheid over de vermeende verkiezingsfraude, intimidatie van kiezers en andere onregelmatigheden tijdens de eerste meerpartijenverkiezingen 25 jaar.
Angst
Velen vreesden een terugkeer naar het geweld dat Sudan tussen 1983 en 2005 teisterde. Daarbij kwamen bijna twee miljoen mensen om en raakten vijf miljoen mensen ontheemd.Vooralsnog is er geen grootschalig conflict uitgebroken nu de resultaten een klinkende overwinning betekenden voor de zuidelijke president Salva Kiir en de voor de voormalige rebellen van het Zuidsoedanese Volksbevrijdingsbeweging, maar ook voor de in de hoofdstad Khartoem gevestigde president president Omar al Bashir.
Bisschop Taban erkent dat veel zal afhangen van president Bashirs reactie op de uitkomst van het referendum als Zuid-Sudan kiest voor afscheiding van het noorden.
"Als president Bashir woord houdt en de uitslag van het referendum respecteert, dan is dat goed, maar we weten niet of hij zal doen wat hij zegt."
Bereidheid tot delen
Hoewel mgr. Taban erkent dat het proces tal van problemen kent blijft hij optimistisch. "Het zal niet gemakkelijk zijn, maar we moeten leren om wat we hebben te delen en dat geldt ook oliereserves."
Over de stelling dat het referendum moet worden gehouden zoals gepland, zegt hij: "Laat de mensen kiezen. Laat niemand ze op wat voor wijze dan ook onder druk zetten. Laten we de mensen helpen om gelukkig te zijn."
De bisschop is tevens voorstander van blijvende betrokkenheid van de internationale gemeenschap om Sudan te helpen tijdens de overgangsfase.
"De mensen in het zuiden van Sudan zijn van goede wil, maar ze hebben veel steun van de internationale gemeenschap nodig. Zij moeten steun krijgen, anders zullen velen wegtrekken uit angst voor een heroplaaien van de oorlog."
Dankbaar
De bisschop bedankt Kerk in Nood voor de hulp aan de Kerk in Sudan. "Kerk in Nood is bij ons vanaf het allereerste begin actief geweest en is altijd een teken van hoop voor ons geweest."
Sudan is een prioritair land voor Kerk in Nood.
Vorig jaar steunde de organisatie de Kerk in Sudan met € 1,252,700 voor projecten zoals een schoolproject in en rond Khartoem, catecheseprogramma’s, de opleiding van priesters, zusters, seminaristen en leken, de bouw van kerken, Misstipendia , voertuigen voor geestelijken in afgelegen regio’s en de bekende Kerk in Nood kinderbijbeltjes. (Bron: Kerk in Nood)
