Door Oliver Maksan
Het tehuis is enig in zijn soort in Boven – Egypte. Het ligt in een wat afgelegen dorp. Om het tehuis te beschermen, zullen we hier de naam van het dorp niet noemen. Zelfs de inwoners van het Christelijke dorp weten niet precies wat zich in het tehuis afspeelt. Want deze kwestie ligt zeer gevoelig. Sinds een aantal jaren is het tehuis een toevluchtsoord voor meisjes die diep in de problemen zitten, jonge vrouwen die gevaar lopen verstoten te worden door hun families en de samenleving. De instelling wordt beheerd door Katholieke zusters. “De meisjes en jonge vrouwen die naar ons toekomen zitten diep in de narigheid”, zegt de zuster die het tehuis leidt. Laten wij haar Mariam noemen. “Dit is de reden dat de priesters uit hun geboortedorpen hen naar ons toesturen. Sommigen hebben drugs genomen of hadden een verhouding met een man. Sommige brachten zelfs enige tijd door in een gevangenis. Hun families hebben hen in de eerste plaats verstoten doordat ze vrezen om hun reputatie. Aan ons de taak om hen nieuw perspectief te bieden en te zorgen dat ze hun jonge levens weer op de rails krijgen.”
“De Christelijke naastenliefde”, legt zuster Mariam uit, “is de sleutel tot het hart van de meisjes. Het is belangrijk dat de meisjes zich hier op hun gemak voelen en ons vertrouwen. Daarom doen we ons werk op een heel discrete manier. Aan de andere kant zetten wij ons in om ze het gevoel te geven dat ze hier thuis zijn.” Twaalf meisjes van de leeftijd van vijftien jaar zijn full time bewoonsters van het tehuis, terwijl dertien meisjes hier alleen overdag hun tijd doorbrengen. De sfeer is vrolijk en ontspannen. “Ik ben zo blij dat ik hier mag zijn. De zusters zijn onze vriendinnen”, zegt een heel jong meisje dat recent aankwam in het huis. “Ik word hier voorbereid op het leven. Bovendien helpen de zusters ons om God te begrijpen.”
Hoe lang er hulp geboden wordt, varieert: het kan voor verschillende maanden zijn, maar soms ook gedurende jaren. “We werken op verschillende niveaus”, legt zuster Mariam uit. “Enerzijds leren we de meisjes een beroep, zoals kapper of kleermaker. Hiermee zijn we ervan verzekerd dat ze de tijd dat ze met ons zijn goed besteden. Het zal ze later ook een zekere mate van onafhankelijkheid geven. Anderzijds proberen we hun relatie met God te verdiepen. Naar onze mening is dat essentieel voor de meisjes om weer grip te krijgen op hun leven. De meesten van hen hielden er voordien een oppervlakkig geloofsleven op na. Daarom hebben we ervoor gezorgd dat gebed en Mis een vast onderdeel zijn van de dagbesteding.”
De sociale omgeving van de meisjes wordt ook bij het proces betrokken. “Per slot van rekening gaat er vaak een dieper probleem binnen de familie schuil achter het gedrag van de meisjes. We werken daarom niet alleen met psychologen. Ook ouders krijgen een sleutelrol toebedeeld. We vertellen hen: jullie dochter voelde zich misschien niet genoeg geliefd, en daarom keek ze uit naar een relatie of viel ze ten prooi aan drugs.”
Zuster Mariam legt uit dat in veel gevallen een verzoening met de familie mogelijk is, in het bijzonder als de familie ziet hoe het gedrag van hun dochters verandert. Maar niet altijd: “We hebben een familie gehad die een meisje niet meer wilde opnemen. Zij moest daarom naar Caïro vertrekken.” De belangrijkste vereiste voor verzoening met de familie is – bijvoorbeeld in het geval van seks voor het huwelijk – dat het nog niet algemeen bekend is. “Als bekend is dat een meisje seks heeft gehad voor het huwelijk, is ze onteerd. Haar familie zal haar niet meer aannemen. In veel gevallen loopt dit uit op eerwraak, zelfs in christelijke families. Jammer genoeg gebeurt dit dikwijls op het platteland.”
Als religieuze grenzen worden overschreden, wordt het pas echt lastig. Zuster Mariam: “Wanneer een christelijk meisje met een Moslim slaapt en zelfs zwanger wordt van hem, loopt dit snel uit op een groot conflict met een religieuze dimensie.” De zuster legt uit dat een huwelijk tussen twee religies in Egypte sterk wordt afgekeurd. “Dat wordt sociaal niet geaccepteerd. En als het al gebeurt, moet de vrouw zich bekeren. Hier komen de gevallen van chantage nog bij. Elk jaar komt het voor dat een jonge Moslim slaapt met een Christelijk meisje en het opneemt op zijn mobiele telefoon. Daarna gebruikt hij dat om het meisje te chanteren. Hij dreigt dan dat hij de video openbaar zal maken als zij zich niet bekeert tot de Islam.” Een priester, laten wij hem Kyrillos noemen, verzorgt in het huis de spirituele ondersteuning. Hij kent een hele reeks van dergelijke gevallen. “De laatste tien jaar waren er alleen in onze provincie al zeventig gevallen waarin een Christelijk meisje door chantage onder druk werd gezet om zich te bekeren. En dat zijn alleen de gevallen die bij ons bekend zijn. Het echte cijfer ligt waarschijnlijk veel hoger.”
Priester Kyrillos bedankt Kerk in Nood voor de ondersteuning van het huis. “We redden hier de levens van jonge mensen. Ik bedank de donateurs voor hun vrijgevigheid, ook in naam van onze meisjes. Bidt alstublieft voor onze jonge vrouwen. Gebed is van cruciaal belang.”
