Wij zijn de congregatie van de Heilige Familie van het mens geworden Woord. De orde zit nu al bijna 4 jaar lang permanent in de Gazastrook, maar onze missie hier begon ongeveer acht jaar geleden. Onze priesters bedienen, als enigen, de Katholieke Parochie in Gaza, één van hen is de directeur van de twee scholen en leider van het Latijnse patriarchaat. Religieuze zusters werken samen met priesters aan de verspreiding van het geloof onder kinderen, jonge mensen en christelijke families. De zusters werken ook in de sacristie en helpen bij de liturgie in onze kerk van de Heilige Familie. De kerk bestaat uit een kleine katholieke gemeenschap van ongeveer 200 mensen die hun christelijk geloof op eenvoudige en standvastige manier proberen vorm te geven. Wij schrijven dit omdat veel vrienden en bekenden ons gevraagd hebben te laten weten hoe het met ons gaat.
Sinds afgelopen zondag zijn er zware spanningen in de Gazastrook, deze situatie verslechterde op woensdagmiddag, 14 november. Er zijn constant aanvallen en tegenaanvallen. Het openbare leven staat stil. Het ministerie van onderwijs in de Gazastrook heeft beslist dat er 72 uur lang geen les gegeven zal worden. De bedrijven zijn dicht en de mensen zijn bang. Gisteren hadden we zowel overdag als ‘s nachts elektriciteit, toch hebben de mensen tegen het vallen van de avond alle lichten uitgedaan vanwege de aanvallen. Dan voel je je, hoe tegenstrijdig ook, toch veiliger. De christenen hier vragen ons soms of we bang zijn om hier te zijn en bieden ons aan bij hen te komen logeren. Maar wij vragen ons af of wij hen in de kerk zouden kunnen opvangen als de situatie voortduurt. Een van hen zei ons: "priesters en religieuzen, vertrek a.u.b. niet. Als jullie vertrekken wie blijft er dan bij ons.?"
Veel Christenen, evenals vrienden, bekenden en diplomaten bellen ons om te vragen hoe het gaat en of we wat nodig hebben, zij willen graag helpen. We bedanken allen voor hun solidariteit en vragen om hun gebed. De parochie ligt in een gevoelig gebied en we danken God dat alles nog in orde is. Onze huizen, van priesters en religieuzen, zijn in het bezit van de parochie en de school en zijn daarom de veiligste plaatsen. Die veiligheid wordt gegarandeerd door zijn bekendheid: Een plaats waar geweld, van welke aard dan ook, niet thuis hoort, een plaats van vrede, waar men er aan werkt om die vrede te bereiken. Wij wachten af wat er de komende uren zal gaan gebeuren. Het is onze wens bij de mensen, de burgers en vooral bij onze christenen te blijven die, zonder daaraan schuld te hebben, lijden onder deze situatie.
Onze missie bestaat er nu uit hen van dichtbij te steunen met woorden van troost en hoop. Wij willen hen ook helpen nader tot God te komen, hen leren vergevingsgezind te zijn en hen de waarde te laten inzien van het lijden in verbondenheid met Christus. Heer Jezus Christus, Prins van Vrede, ontvang de gebeden uit en vë³ë³r Gaza. Dat hij allen mag troosten die lijden, de gewonden mag verzorgen, dan zal het lawaai van de agressie stoppen. En tenslotte: dat hij een rechtvaardige vrede tussen Israëliërs en Palestijnen tot stand mag brengen. Wat onmogelijk lijkt voor de mens is dat niet voor God. Dat hij het hart mag raken van allen en dat op een dag, hopelijk in de nabije toekomst, alle bewoners van deze heilige grond kunnen leven als broeders, zoals God het heeft gewild.
Bron en foto: Latin Patriarchate Jerusalem
