Een zuster die christelijke gezinnen helpt in het door oorlog verscheurde Syrië, toont de ernst van de aanhoudende crisis in het land ondanks de wapenstilstand die van kracht is.
"Er is geen huis in Syrië dat niet is geraakt door de oorlog”, zo vatte zuster Annie Demerjian van de Zusters van Jezus en Maria haar boodschap samen tijdens een conferentie over het Midden-Oosten georganiseerd door Kerk in Nood in Roehampton, Groot-Brittanië. "In Aleppo is er een groot tekort aan elektriciteit, soms hebben we slechts 1-2 uur per dag electriciteit, soms helemaal niet. Dan moeten we kaarsen gebruiken voor licht. Ook is er een probleem met brandstof. De overheid is niet in staat om brandstof te leveren. Ook is er in Aleppo een watercrisis, het is de stad zonder water, soms zitten we wel anderhalve maand zonder."
Kerk in Nood geeft vitale hulp aan mensen via lokale kerkelijke partners sinds het begin van het conflict. Deze maand nog kondigde het aan ruim € 15.000 te verstrekken voor medische hulp voor 2200 christelijke gezinnen in Aleppo. Zuster Annie en haar team van vrijwilligers helpen christelijke gezinnen in Damascus met voedselbonnen. Onder hen veel binnenlandse ontheemden (IDP’s) die het noorden van Syrië zijn ontvlucht vanwege het geweld.
Zuster Annie bidt voor vrede in het Midden-Oosten: "Tijdens de Mis op de dinsdag voor de Vastentijd bedacht ik me dat we Syrië al vijf jaar vasten en wenste ik dat op een dag Syrië, Irak en het Midden-Oosten mogen verrijzen. Gods hand is overal aanwezig, zelfs in de meest moeilijke tijden. We willen dat mensen een brug van vrede vormen, wij willen vredebouwers, daarom moeten al onze politieke partijen bij elkaar komen."
Over de hulp van Kerk in Nood is ze duidelijk: "Voor mij is het een eer om aan alle donateurs van Kerk in Nood ‘Dankjewel’ te zeggen voor alle steun die we krijgen. Je kunt niet geloven hoeveel we de families hebben geholpen en hun lijden hebben verlicht… Jullie staan naast onze families en helpen hen in eigen land te blijven en daar hun waardigheid en hun leven te behouden. Ik dank God voor alles wat jullie doen voor ons en voor het helpen van gezinnen … we bidden voor de weldoeners met een open hart … Ik heb zo vaak gebeden dat Kerk in Nood ‘Ja’ zou zeggen op onze hulpvraag. Soms had ik tranen in mijn ogen als de aanvraag werd aanvaard."
